Logo

Het zoeken naar een gepast logo gaat niet altijd over rozen, zeker niet wanneer je het zelf wil ontwerpen. Daarbij komt nog het fenomeen van hypecreativiteit waarbij honderden ideeën door je hoofd drammen. Het heeft dan ook meer dan twintig jaar nodig gehad om eindelijk de moed en tijd te vinden om eraan te beginnen. Toch maar even wat kernideetjes op papier zetten. Wat is er zo typisch aan mijn creatieve uitspattingen. Mijn hoofdactiviteit was vooral pyrografie, maar in de loop der tijd haalde hout en creativiteit de boventoon. Houtsnijden en houtdraaien dekken ondertussen mee de lading en worden naar harte lust gecombineerd met het brandwerk. De naam woodcreator bestond al lang en staat voor alle creativiteit met hout. Het lijkt te wijzen op mijn persoon die het hout zelf maakt, wat uiteraard niet zo is. Ik zie het eerder als het her creëren en het werken met één van de meest veelzijdige mediums die er bestaan. Ik tracht altijd een evenwicht te vinden tussen mijn hersenspinsels en de vraag van de opdrachtgever. Bovendien zou de naam woodcreation(s) al te veel cliché zijn en waarschijnlijk al bestaande.

Bij het zoeken naar een symbool voor creativiteit en ideeën kwam ik bij een gloeilamp terecht. Om iets te creëren heb je bij voorkeur je handen nodig en uiteraard mocht het element hout niet ontbreken. Na combinatie van dit alles was het nieuwe logo geboren. Gewoonlijk heb ik de nijging om in een dergelijk logo veel te veel elementen te steken waardoor het te druk wordt. Dit keer ben ik behoorlijk tevreden over het resultaat.

Naambord

Het ene moment ga je niets vermoedend genieten van een zondagse brunch in Antwerpen en enkele uren later stap je buiten met een mogelijke bestelling voor een groot naambord. Dit gebeurde een tijd geleden tijdens een heerlijke maaltijd bij Simone’s Kitchen. De eigenares zag mijn eigen handgemaakte eetstokjes en het bijhorende doosje en vroeg me nadien of het mogelijk was om een groot naambord te maken om aan de voorgevel te hangen. Ik nam de uitdaging aan en enkele weken later hing het bord van meer dan een meter doormeter te pronken aan de gevel van het gezellige huiskamerrestaurant en B&B.

The making of:

Het cederhout wordt zorgvuldig uitgekozen.

Eerste bewerking tot planken

Samenvoegen tot één blad

Aftekenen van de cirkel

Uitzagen

Klaar na zorgvuldig schuren.

Het onderbord.

Na het nodige tekenwerk kan het branden beginnen

De assemblage

Gebrand

Nog een mooi glanzende beschermlaag

Klaar !!!!

 

Yin – Yang en evenwicht in mijn werk.

Hoewel het yin – yang symbool door de meeste mensen zeer gekend is weten velen absoluut niet wat het betekend. Indien je zoekt via google naar afbeeldingen van dit symbool krijg je ontelbare varianten. Het heeft zijn oorsprong in de I-tjing en hoewel het begrip al duizenden jaren bestaat roept het bij velen toch een gevoel van onbegrip op. Voor wie geen enkele notie heeft van een Oosters denkpatroon lijkt het wat hokus – pokus.

De natuurlijk aandoende en evenwichtige vorm kwam tot stand toen men in het oude China optekeningen maakt van de lengte van de schaduw van de zon. Met behulp van een paal werd gedurende een jaar deze veranderlijke afmeting opgetekend en in een grafiek met concentrische cirkels omgezet. Zo kwam men tot een wiskundige curve waaruit het huidige symbool ontstaan is.

Eens je het begrip, op eender welke manier, in je leven integreert, laat het je niet meer los.  Zo tracht ik het ook geregeld te gebruiken in mijn werken. De vorm nodigt uit tot het creëren van oneindig veel variaties.

De eerste keer dat ik het toepaste was in onze familielepel die ik maakte voor de foto van mijn boek “Gouden rijst met houten lepels” . Hij werd volledig met de hand gesneden en zit vol symboliek.

De bovenste Keltische vlecht staat voor onze dochter. De eerste cirkel bevat moeder en kind uitgevoerd in ivoor. Daaronder ziet U het Japanse teken voor kind dat tevens de vorm draagt van de dikke darm (cfr chronische darmziekte die ons leven beheerste). Het yin yang teken staat voor onze macrobiotische levensstijl en is uitgewerkt in ebben en ivoor. De twee onderste vlechten staan voor mij en mijn echtgenote en het hart spreekt voor zich. Ik maakte een tijd geleden een vergelijkbaar exemplaar voor een bevriend koppel. Het verhaal staat in de blog “Liefde voor de kunst, kunst voor de liefde” Wie interesse heeft in zo een unieke lepel mag mij steeds contacteren, ik maak hem met plezier.

De onderstaande schotel met spreuk werd in opdracht gemaakt en het basisontwerp werd door mijn dochter gerealiseerd..

Het kan ook bescheiden op een boekenwijzer.

De tijd in 3 D

En zelfs in ons keukeninterieur waar de gedachte hoog in het vaandel gedragen wordt is het symbool niet weg te denken. Gesneden in esdoorn en padouk.

Pyro door Tattoo inspiratie

 

.Als kind krijg je een aantal waarden en ideeën mee. Zo stam ik nog uit de tijd waar getatoeëerde mensen als marginaal bestempeld werden. Jaren leefde ik als het ware in een schemerzone wat betreft mijn gedachten hierover. Ik was van de overtuiging dat ons lichaam al mooi op zichzelf is en dat het geen extra versieringen nodig heeft en een dergelijke verminking vaak afbreuk doet aan ons beschermend omhulsel.

In mijn pyrografische begin periode was ik steeds in boeken op zoek naar de gepaste afbeeldingen om te branden. In een tijdschriftenwinkel kwam ik dan in aanraking met een tattoo magazine waarin ik heel wat inspiratie kon vinden voor het maken van mijn stukken, maar het negatieve beeld van de getatoeëerde mens bleef in mijn achterhoofd ronddwalen.

Er kwam echter een kentering in mijn gedachten wanneer ik louter toevallig kennis maakte met het programma “Miami Ink” op Discovery Channel. Ik had tot dan geen enkel besef van wat mensen ertoe aanzette om zich te laten inkleuren en pijnigen. Meer en meer begon ik deze kunstvorm en de tattoo-kunstenaars  te appreciëren. Stilaan kwam er een kentering in mijn kortzichtige gedachten. Ik voelde dezelfde passie en gedrevenheid als is bij het plaatsen van een pyrogravure. Ik werk dan wel niet met inkt, maar het principe van “het moet er van de eerste keer juist op staan” is gelijklopend. Wanneer een collega brandweerman me op een gegeven moment vroeg dat hij mijn tekening van een brandweerlogo mocht gebruiken voor op zijn arm, was ik vereerd.

Tattoo naar eigen ontwerp door Jedaloe Tattoo Shop

Jedaloe Tattoo Shop.

 

Ondanks ikzelf nog geen bezitter ben van een permanente tekening op mijn torso, ben ik ondertussen al wel van de overtuiging dat het een meerwaarde kan geven en dat het bij veel mensen een belangrijke emotionele waarde kan hebben.

Uit grote nieuwsgierigheid heb ik dan onlangs de Brusselse tattoo conventie bezocht om me onder te dompelen in de laatste artistieke trends. Aan een stand met boeken kon ik uiteraard niet voorbij zonder de nodige inspiratiebronnen aan te kopen.

Tattooing the old way op Brussels Tattoo convention

 

Om wat meer kleur in mijn artistieke leven te brengen neem ik geregeld al eens een kleurpotlood ter hand. Dit komt aardig van pas bij de vraag naar het ontwerpen van een tattoo.

Ontwerp rugtattoo

Ondertussen heb ik al enkel ontwerpen op mijn naam staan en hoop ik er in de toekomst nog meer op papier te zetten.

 

Wie weet ontwerp ik nog wel eens een aardige versiering voor mijn eigen onbewerkte lichaamsdeel of hangt er een samenwerking met een echte tattoo- artiest in de lucht.

Remake voor tattoo. Belgische versie wtc firefighter

 

Voorlopig houden we het nog even op het branden in andere materialen.

Notitieboek. Pyrografie op triplex (tattoo geïnspireerd)

 

Notitieboek. Pyrografie op triplex (tattoo geïnspireerd)

 

 

Logo voor Radical Redemption

Een tijdje geleden werd ik benaderd door de firma Massa Acoustics die inrichtingen van geluidsstudio’s verzorgd, met de vraag om een logo op een studiovloer te branden. Na wat heen en weer mailen voor meer info en een test op een proefstuk, zag ik de opdracht wel zitten. Ik hou van een uitdaging, al had ik deze toch wat onderschat.

Het logo van de, in het hardcore milieu, bekende dj “radical redemption” diende in een eiken studiovloer gebrand te worden. Op zich niet zo bijzonder, maar wel als we spreken over een tekening van 2 meter bij 1,3 meter. Ik was er mij van bewust dat ik dit onmogelijk op één dag kon waar maken. De studio was nu ook niet in mijn onmiddellijke omgeving en omdat ik meer dan 2 uur 40 minuten moest rijden was een overnachting in een hotel onvermijdelijk.

Ik had alles mooi gepland en het patroon was klaar op papier, zodat ik de eerste dag om 10 uur kon starten met het overzetten van de tekening. Tegen de middag kon ik starten met de omtrek in te branden. De vloer verplaatsen was uiteraard onmogelijk, dus ik was genoodzaakt om rond te kruipen en de ideale positie te zoeken. ik vond er twee die relatief aangenaam waren. Dit was enerzijds op mijn knieën en de andere was op mijn linker zij. In het begin was dit behoorlijk lang vol te houden, maar na het einde toe diende ik om de twee minuten van positie te veranderen. Tegen 19 uur had ik de volledige omtrek gebrand en twee vlakken gevuld. Omdat ik voor 20 uur moest inchecken in mijn hotel was ik genoodzaakt het brandwerk te staken.

Op dag twee was ik om 7 uur al volop in pyrografie-modus. Met af en toe een pauze om de spieren los te gooien en wat te eten en te drinken werkte ik tot laat in de avond door. Muziek verzacht de zeden en daarom had ik mijn smartphone lekker vol staan met leuke deuntjes. Om 18 uur kwam die muziek me toch echt de strot uit en trok ik mijn oortjes uit om lekker van de stilte te genieten. Rond 22 uur kwam de eigenaar even een kijkje nemen en bleek zeer tevreden. Dit gaf weer wat nieuwe moed om de laatste loodjes te verwerken en nog tot de eindstreep door te gaan. Mijn laatste lijn werd gebrand rond 23 uur zodat ik na het opruimen om 23.30 naar huis kon vertrekken. Na een lange autorit, waarbij ik niet meer wist welke positie in te nemen om geen pijnlijke benen te hebben, kon ik om 3 uur uitgeput, maar heel voldaan in mijn bed ploffen.

Ondanks het monotone brandwerk en de blaar op mijn hand, was dit een hele uitdaging en een prettige opdracht om te volbrengen, maar ik denk dat ik bij een volgende opdracht van dit kaliber toch een dagje extra voorzie.

Brandweer T-shirts

Eens was er het idee om zelf een logo te ontwerpen voor de brandweer. Omdat de meeste van dergelijke logo’s ofwel specifiek gemaakt zijn voor een bepaald korps, of nogal Amerikaans geïnspireerd zijn wilde ik meer naar een Europees model toe werken. De helm kon natuurlijk in het gegeven niet ontbreken en aan de hand van een foto werd deze centraal in het logo getekend. Aan inspiratie geen gebrek, dus besloot ik maar om er meteen twee te ontwerpen. Het eerste met een tribal achtergrond werd gebrand op dik Bristol papier en geeft een iets meer duivelse indruk. Het tweede werd getekend op Bristol papier met grijs potlood en heeft als achtergrond thema water. de turbolansen komen in de twee logo’s terug.

Tijdens het maken van de twee tekeningen kwam meer en meer de vraag wat ik in godsnaam met deze twee grote ontwerpen moest aanvangen. Het heeft een specifieke doelgroep en heeft een brandweerman wel interesse in een tekening van een origineel logo? Er kwam al snel het idee om de ontwerpen te laten digitaliseren. De vraag op Facebook om het logo te gebruiken als voorbeeld voor een rug tatoeage bracht mij op  het idee om de rug van een t-shirt te voorzien van mijn creatieve uitspatting.

Na wat zoekwerk werd een drukker gevonden die het logo voor een behoorlijk prijs op de kledij kan drukken zodat mijn ontwerp kan gedragen worden door elke brandweerman met een beetje beroepsfierheid.

Toch zijn er die voldoende fierheid aan de dag kunnen leggen om verder te gaan en een tattoo te laten zetten in het brandweerthema. Zo is er ondertussen een collega die mijn ontwerp gebruikte voor een armtattoo. Het geeft zeker een prettig gevoel als iemand je kunst weet te waarderen en die dan ook gebruikt om dagelijks zijn hele leven te dragen.

De Europese spuitgasten mogen heel zeker wat hoger oplopen met hun beroepsprestaties!!