Gebrande herinnering.

Het gebeurt geregeld dat ik de vraag krijg om een portret te branden. Vaak is dat dan van meerdere personen en soms komt de vraag om overleden personen of dieren over te zetten op een houten ondergrond. Mijn vraag is steeds om een afbeelding door te geven die van een zo goed mogelijke kwaliteit is. Bij het maken van een portret is nauwkeurigheid een noodzaak en zeker  van een gekend persoon. Hoe gedetailleerder de foto hoe beter de gravure. Ondanks deze regel kan het al eens gebeuren dat er geen mogelijkheid is om een betere afbeelding te krijgen van iemand, bijvoorbeeld door een overlijden of omdat het een verrassing dient te blijven. In dergelijke gevallen tracht ik dan te bekijken wat nog mogelijk is en probeer ik er het beste van te maken. Het is tenslotte de bedoeling om zo realistisch mogelijk te werken.

Zo kreeg ik onlangs de vraag om een moeder met zoon te portretteren met op de achtergrond een rotsenlandschap. Beiden waren fervente liefhebbers van de bergen en waren al een tijd overleden.

De zoon was verongelukt in de bergen en de dame was overleden aan kanker. Mijn klant zou het portret schenken aan de vader/echtgenoot op zijn verjaardag. De foto van de jonge man bleek van onberispelijke kwaliteit, maar de afbeelding van de vrouw was behoorlijk troebel. De achtergrond, daar was wat improvisatie voor nodig en de twee portretten moesten er dan samen in passen.

Uiteindelijk werd het een behoorlijk stuk.

Het voornaamste is de reactie van de man. Meestal, bij een geschenk althans, hoor ik nadien weinig van de persoon die het werkstuk ontvangt, maar hier was het anders. Enkele dagen na de overhandiging kreeg ik de onderstaande mail. Missie volbracht en weer een zeer tevreden opdrachtgever. Iemand met je kunst ontroeren is één van de mooiste geschenken die er bestaan.

Goedendag,
mijn naam is Norbert,ik heb via Koen een mooi geschenk gekregen. Namelijk een prachtig kunstwerk, misschien weet u nog waarover het gaat. Het gaat over de afbeelding met het hoofd van mijn echtgenote en zoon. ik was er heel emotioneel door en zal het de rest van mijn leven koesteren. je merkt direct dat dit met veel liefde gedaan werd.

nogmaals dank en dat u nog veel mooie kunstwerken moge maken.

Hartelijke Groeten,
Norbert

 

Stijlencombinatie, dierenportret en Keltisch ornament.

Ik weet niet waarom ik steeds teruggrijp naar het maken van dierenportretten. Waarschijnlijk is het de liefde voor natuurlijke schoonheid op alle vlakken. Een van de dieren waar steeds mijn voorkeur naartoe gaat zijn uilen. Niet dat ik al een ontelbaar aantal van deze roofvogels op mijn palmares heb staan. Ik vind het één van de meest intrigerende gevleugelde roofdieren. Deze aantrekkingskracht werd nog groter na een uiteenzetting door een valkenier eerder dit jaar.

Toen een eerder gemaakt portret van een oehoe het huis uit ging diende de drang om een vervanger te maken zich aan. Ik besloot een combinatie te maken van vier voorliefdes, namelijk houtsnijden, pyrografie, wilde dieren en Keltisch vlechtwerk.

Ik ben gestart met een vlak stuk hout dat ik reliëf gaf met behulp van bovenfrees en het snijden met beitels. Het idee was om de Gotische stijl te combineren met de Keltische.

Door het hout wat gebombeerd te maken kon ik meer diepte creëren en ontstond de illusie van een afzonderlijke  kader.

Na zorgvuldig schuren kon het tekenen en branden beginnen.

Na de uil was de kader aan de beurt. Het vlechtwerk diende eerst met de nodige mathematische precisie getekend te worden en aangepast in de hoeken en bochten.

De ogen kregen een kleuraccent met een beetje acryl verf en meer dan dertig uren later kon de beschermende vernis erop.